Podziękowania

Do pobrania

Logowanie

Nazwa użytkownika

Hasło



Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Aktualnie online

· Gości online: 6

· Użytkowników online: 0

· Łącznie użytkowników: 39
· Najnowszy użytkownik: MartynaN

Strona BIP

Strona Rzecznika Praw Obywatelskich

Strona Rzecznika Praw Dziecka

Środowisko przedszkolne i rodzinne w procesie wychowawczo-dydaktycznym

ŚRODOWISKO PRZEDSZKOLNE I RODZINNE W PROCESIE WYCHOWAWCZO-DYDAKTYCZNYM (ADAPTACYJNYM)

Przedszkole jest takim środowiskiem edukacyjnym, które rozwija możliwości wychowanków, oraz zapewnia sukcesy jak i lepsze przygotowanie przedszkolaka do szkoły.
Trzylatek wchodzący w nowe, nieznane środowisko społeczne oraz materialne, takie jak przedszkole, odczuwa na sobie sporą ilość mocnych bodźców, co powoduje iż przeżywa ono niepokój jak i obawy, a jego adaptacja do przedszkola przebiega kłopotliwie. Wiąże się to zatem z koniecznością wspierania dziecka w owym okresie przez stworzenie, dzięki dorosłym, prawidłowych oddziaływań wychowawczych.
Aby rozwiązać wiele trudności w procesie adaptacji należy zaproponować rodzicom i dzieciom następujące możliwości złagodzenia progu przedszkolnego:
-Krótkie pożegnanie w przedszkolu; rodzic może wejść do Sali, wspólnie pobawić się z dzieckiem, ale kiedy postanowi wyjść, należy pożegnać się krótko;
-Nieokazywanie dziecku własnych rozterek podczas pozostawiania go w przedszkolu, w przeciwnym przypadku pokazujemy mu swoje lęki;
-Niemówienie dziecku, że zostanie zabrane wcześniej, kiedy to jest niemożliwe, ponieważ będzie nieszczęśliwe, że rodziców nie ma; nieskładanie obietnic, których nie można wypełnić;
-Po odebraniu dziecka z przedszkola nie omawianie jego zachowania przy nim samym, bowiem stwierdzenia typu: ?Nie chciał jeść?, ?Płakał cały dzień? itp. odbijają się negatywnie na dziecku;
-Pytanie nauczyciela nie tylko o to, czy dziecko wszystko zjadło, ale także o to, czy nawiązuje kontakty z rówieśnikami, czy radzi sobie w różnych sytuacjach przedszkolnych, czy nie sprawia problemów wychowawczych;
-Przynoszenie przez dziecko do przedszkola własnych zabawek, Przytulanek, kocyków itp.;
-Włączanie się rodziców do drobnych prac na rzecz przedszkola lub organizowania uroczystości;
-Ubieranie dziecka w strój łatwy do samodzielnego założenia dla trzylatka;
-Wydzielanie w Sali kącików ciszy, odstąpienie od przebierania się do snu podczas leżakowania;
-Ścisła współpraca rodziców z nauczycielem, okazywanie zaufania pracownikom przedszkola .

W pierwszych okresach uczęszczania dziecka do przedszkola, nie czuje ono jeszcze zbytniej przynależności do swojej grupy, nie posiada też poczucia wspólnoty. Może to obniżać jego własne poczucie bezpieczeństwa oraz stwarzać dyskomfort psychiczny. Jednak poprzez dobrze zorganizowane metody wychowawcze, można temu zaradzić.
Niezmiernie ważnym czynnikiem w procesie adaptacji dziecka do przedszkola jest również jego środowisko rodzinne. Dzięki prawidłowym warunkom fizycznym, społecznym czy też kulturowym, które są stwarzane poprzez rodziców, dziecko może prawidłowo żyć oraz rozwijać się. Wszelkie wpływy rodziny na dziecko są systematyczne oraz ciągłe. Opiekunowie bez przerwy zaspokajają najważniejsze potrzeby swoich pociech, w tym bezpieczeństwo, aktywność czy też kontakt emocjonalny. Oprócz tego, posiadają także wpływ na zaistnienie nowych potrzeb jakimi mogą być np. kontakty społeczne. Nawiązanie związków emocjonalnych z innymi osobami musi być oparte na istnieniu silnych więzi uczuciowych dziecka z najbliższymi . Istotną rolę ma również matka, która dostarcza dziecku sensoryczno-emocjonalnych doświadczeń, dzięki czemu pierwotny motyw społeczny znajduje ujście w stosunku dziecka do matki. Wytwarza się więź między dzieckiem a matką. Uważa się iż wraz z rozwojem dziecka nasila się także rola ojca. Kontakty te odróżniają się jakościowo od kontaktów z matką oraz dostarczają dziecku odmiennych wartości. Rola matki skoncentrowana jest więcej na opiece oraz dydaktyce, natomiast ojcowie skupiają się na zabawie a także realizacji zainteresowań. Jeśli chodzi o emocje pomiędzy dzieckiem a ojcem to słaby związek emocjonalny z ojcem jest uznany za główną przyczynę nasilania się lęku u dzieci. Silne oraz stabilne związki uczuciowe dziecka z najbliższymi pozwalają mu na lepsze funkcjonowanie, nawet w momentach odizolowania od rodziny. Rodzina stwarza dziecku naturalne warunki do jego aktywności. Dziecko czerpie z niej wzory zachowań oraz uczy komunikacji społecznej oraz podstawowych zdolności przystosowawczych.

Bibliografia:
A. Klim-Klimaszewska, Pedagogika przedszkolna, Warszawa 2010
S. Kawula, Pedagogika rodziny, Toruń 1998

Opracowała:
Anna Mogielnicka

Komentarze

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?
Wygenerowano w sekund: 0.02
4,918,671 unikalne wizyty