Podziękowania

Do pobrania

Logowanie

Nazwa użytkownika

Hasło



Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Aktualnie online

· Gości online: 4

· Użytkowników online: 0

· Łącznie użytkowników: 39
· Najnowszy użytkownik: MartynaN

Strona BIP

Strona Rzecznika Praw Obywatelskich

Strona Rzecznika Praw Dziecka

Rozwój emocjonalno społeczny dziecka 3-letniego

Jeśli porównalibyśmy wczesne okresy rozwojowe do rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym, można łatwo zauważyć iż wiek ten charakteryzuje się bogactwem oraz zróżnicowaniem życia uczuciowego. Uczucia takie jak złość, strach, radość czy wstyd, możemy zaobserwować już u dzieci w okresie poniemowlęcym, choć są one przeważnie niewyraźne oraz niejednoznaczne. Natomiast u dzieci w wieku przedszkolnym uczucia te, okazywane są już bardzo wyraźnie. Dziecko trzyletnie nie jest w stanie opanować jeszcze swoich emocji oraz uczuć tak, aby nie ujawniło się to na zewnątrz. Bardzo dużo czynności przedszkolaka posiada jeszcze charakter ekspresyjny, przeważnie wyrażane są właśnie wszystkie przeżycia emocjonalne, których czasem malec nie jest w stanie ukryć. Z reguły silne emocje u dzieci uzewnętrzniane są w bardzo żywych gestach, mimice twarzy czy też okrzykach i ruchach ciała. Okazywanie uczyć w ten sposób nazywamy impulsywnością. ?W ostatniej fazie okresu przedszkolnego, około połowy szóstego roku życia, dzieci dojrzewają emocjonalnie. U tych dzieci obserwuje się wydatny rozwój uczuć wyższych intelektualnych, społecznych, moralnych i estetycznych. Uczucia wyższe, są skierowane na określone obiekty w sposób bardziej trwały niż przy doznawaniu chwilowych emocji? .
Im więcej dziecko zaczyna nawiązywać kontaktów społecznych, tym bardziej dostrzega potrzeby innych osób oraz zaczyna bardziej się z nimi liczyć. U przedszkolaków przeważa jednak motywacja mająca charakter egocentryczny. Dzieje się tak dlatego, że malec postrzega oraz ocenia świat poprzez pryzmat samego siebie, oczywiście zależne jest to w znacznej mierze od kontaktów społecznych. Przedszkolak znajduje się w coraz to bardziej skomplikowanych sytuacjach środowiskowych i społecznych, w których chcąc czy nie chcąc musi się podporządkować. Często konsekwencją tego jest bunt lub stawiany opór, objawiający się mniej lub bardziej gwałtownie, lecz jest on łagodzony, gdy tylko dziecko zrozumie istotę owych wymagań. Dziecko sześcioletnie ma zdolność rozpoznawania uczuć innych i nawet nie rozumiejąc ich jest w stanie dostosować się do nich. Mimo iż uczucia sześciolatka są stabilizowane, dzieci te mają dużą wrażliwość oraz drażliwość na ich ocenę, maja one wysoką samoocenę. Z tego powodu, gdy w nowym środowisku spotykają się z krytyką na swój temat, łatwo ujawniają się u nich negatywne emocje, które mogą wpłynąć na zachwianie uczuciowe dziecka. ?Następstwem może być wytworzenie się poczucia mniejszej wartości, utrata zaufania we własne możliwości, niepewności, a czasem agresja, przekorność i upór. Ten rodzaj zaburzeń emocjonalnych może rzutować w przyszłości na ogólną aktywność dziecka i przystosowanie społeczne? .
Emocje dzieci przedszkolnych są jeszcze bardzo niestałe. Mamy tu na myśli, iż powstają one z łatwością, ich czas trwania jest krótki a zmienność bardzo szybka. Ich przejawy okazują się jednak bogatsze. Poza ruchami i mimiką, w wyrażaniu uczuć przez dzieci, istotne staje się wdrażanie reakcji werbalnych. Elementem emocjonalnym staje się spostrzeganie oraz wyobraźnia dziecka. Znacznie bardziej złożone okazują się również reakcje emocjonalne przejawiane wobec innych osób. Dzieci rozpoczynają kształtować oceny estetyczne oraz moralne. W pierwszych okresach są one jednakże jeszcze naiwne i całkiem przypadkowe. U starszych przedszkolaków uczucia te staja się bardziej stabilne i głębokie. Co prawda utrzymuje się wciąż labilność uczuciowa oraz wyraźna ekspresja, lecz znacznie częściej reagowanie uczuciowe dziecka jest odpowiednie do siły oraz rodzaju bodźców emocjonalnych. Sześciolatki odznaczają się już większą równowagą uczuciową w stosunku do poprzednich lat. Dziecko te jest zazwyczaj pogodne, wesołe, pozytywnie nastawione do otoczenia, zmienność nastrojów nie jest zauważalna, a jednocześnie mocno angażuje się ono emocjonalnie w rzeczy mające miejsce dookoła. U dzieci sześcioletnich przejawia się zdolność do współbrzmienia uczuciowego, potrafi rozpoznać uczucia innych osób oraz przyporządkować się do nich. Można zaobserwować również jak tworzą się uczucia wyższe np. patriotyczne, estetyczne czy też humanistyczne. Jednakże, mimo stabilizacji uczuciowej, sześciolatki wykazują się większą drażliwością oraz wrażliwością na ich ocenę poprzez inne osoby. W całym rozwoju dziecka przedszkolnego, obszar emocjonalny jest najbardziej delikatnym obszarem pośród wszystkich dziedzin, oraz najtrudniejszym obszarem emocjonalnym do kształcenia. Aby rozwój emocjonalny dziecka był właściwy, należy interesować się jego odczuciami oraz zaspokajać jego podstawowe potrzeby psychiczne tj. bezpieczeństwo, związek oraz współpraca z osobami bliskimi, miłość, akceptacja oraz uznanie .
Kontakty społeczne mają bardzo duży wpływ na rozwój strefy emocjonalnej. Z wiekiem, zazwyczaj dziecko posiada więcej możliwości oraz okazji do nawiązywania kontaktów. Kontakty te obejmują nie tylko krąg rodzinny ale także może to być najbliższe sąsiedztwo. W przedszkolu zakres owych kontaktów również znacznie zwiększa się. Przedszkolak stopniowo przyzwyczaja się do tego, aby przestrzegać zasady uczestniczenia w grupie, uczy się zachowań w różnych sytuacjach przedszkolnych oraz ma możliwości pełnienia zróżnicowanych ról społecznych. Wszystkie te aspekty tworzą warunki, które sprzyjają rozwojowi złożonych zachowań oraz uczuć społecznych u przedszkolaków. U najmłodszych wychowanków placówki przedszkolnej objawia się nadal duży egocentryzm oraz subiektywizm. Dzieci te w kontaktach z rówieśnikami biorą pod uwagę tylko swój punkt widzenia, własne dążenia oraz pragnienia. Dużą przeszkodą w wzajemnych relacjach staje się trudność wspólnej zabawy czyli dzielenie się zabawkami z innymi dziećmi, jak i niezdolność planowania, czyli niedojrzałość .
W całym objęciu rozwoju dziecka w okresie przedszkolnym, sfera oraz dziedzina uczuciowa malca jest tematem najbardziej delikatnym, który wymaga bardzo dużo uwagi oraz poświęcenia, zarówno od rodziców jak i wychowawców. Moim zdaniem jest to także sfera, która jest najtrudniejsza w opanowaniu, jeżeli chodzi o kształcenie przez planowanie jak i programowe działania. Aby rozwój uczuciowy dziecka był właściwy i prawidłowy oraz aby właściwie rozwijała się jego cała aktywność poznawcza jak i również motoryczna, opiekunowie (rodzice oraz nauczyciele, wychowawcy) dziecka powinni w jak największym stopniu żywić zainteresowanie do jego uczuć, wyrażać aprobatę dla całej jego osoby oraz stwarzać taką otaczającą go atmosferę, aby dziecko nie czuło się zagubione. Dziecko powinno wyraźnie odczuwać zaciśnięcie więzi uczuciowych nie tylko z rodziną, ale także ze swoim opiekunem, nauczycielem czy wychowawcą. Takie postawy rodzicielskie oraz wychowawcze na tle emocjonalno-społecznym, mają bardzo duży oraz pozytywny wpływ na proces adaptacji dziecka do środowiska przedszkolnego. Jeśli u dziecka rozwój psychiczny przebiega prawidłowo bez zakłóceń, oraz nie występują u niego problemy psychiczne czy też emocjonalne, dostosowanie się do nowego środowiska staje się rzeczą prostą oraz naturalną. Nawet w momencie nie zaspokojenia w procesie przystosowania potrzeb materialnych, przy silnej psychice dziecka, adaptacja jest ułatwiona gdyż pozytywny rozwój emocjonalno-społeczny malca bierze górę nad wszystkimi niedogodnościami w zetknięciu się z nowym otoczeniem oraz środowiskiem.

Bibliografia:
M. Przetacznik-Gierowska, G. Makiełło-Jarża, Psychologia rozwojowa i wychowawcza wieku dziecięcego, Warszawa 1992
A. Klim-Klimaszewska, Pedagogika przedszkolna, Warszawa 2010

Opracowała:
Anna Mogielnicka

Komentarze

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?
Wygenerowano w sekund: 0.02
4,918,021 unikalne wizyty